رسانه مدیاتی – کاربران می‌توانند با مراجعه به وب سایت Starlink و بررسی مناطقی که در محدوده پوشش اینترنت ماهواره ای شرکت Space X هستند می توان اسامی شهرهای بیشتری نسبت به تهران را دید. اینترنت ماهواره ای Starlink در شهرهای ایران از جمله مشهد، تهران، اصفهان، اهواز، تبریز، سیستان و بلوچستان و … می تواند در دسترس باشد.
مناطق تحت پوشش اینترنت ماهواره ای در ایران
اما آیا شما می توانید با خرید تجهیزات به آن وصل شوید؟ پاسخ احتمالا فعلا منفی است، پس به دام کلاهبرداری های فروش تجهیزات اینترنت ماهواره ای استارلینک نیافتید. اینترنت ماهواره ای Starlink در شهرهای ایران را می‌توان با مراجعه به وب سایت استارلینک دید. سپس با صفحه ای رو به رو می شوید که نوشته زیر را دارد:
اینترنت Starlink در حال حاضر برای تعداد محدودی از کاربران در مناطق تحت پوشش در دسترس است. سفارشات بر اساس اولویت و اولین خدمات انجام می شود. سپس زیر این نوشته، شما یک کادر دارید که می توانید شهر خود را جستجو کنید.
در حال حاضر با بالا گرفتن اخبار اینترنت استارلینک در تهران ما کنجکاو شدیم و به جستجوی نام شهرهای دیگر پرداختیم. جالب است که با اسامی محله ها یا مناطقی در شهرهای بزرگ دیگر ایران روبه رو شدیم. البته که تمام شهرهای ایران را فرصت نشد تست کنیم اما چند نام بزرگ را بررسی کردیم.
شایان ذکر است که حتی با نوشته های فارسی هم نتایج جستجو نمایش داده می شود. نمونه ای از این شهرها را می توانید در تصاویر زیر ببینید. لیست این شهرها برای مرور راحت تر اینجا نوشته است:
۱- مشهد
۲- شاندیز مشهد
۳- اصفهان
۴- تبریز
۵- بندرعباس
۶- اهواز
۷- سیستان و بلوچستان
گفته می‌شود سیستم اینترنت ماهواره ای استارلینک این توانایی را دارد که سرعت اینترنت 150 مگابیت بر ثانیه را به لحاظ تئوریک از SpaceX به هر نقطه ای روی کره زمین منتقل کند. تنها نکته ای که باید رعایت شود دید مستقیم کلاینت به آسمان است.
افرادی که در شهرهای بزرگی زندگی می‌کنند معمولا از سرعت اینترنت سریع شاید سرعت 1Gbps یا بالاتر بهره می‌برند اما سرعت اینترنت در شهرهای کوچک هر روز با ۲۰ مگابیت در ثانیه یا حتی به‌اندازه ۰.۸ مگابیت در ثانیه است. بدتر اینکه در منطقه روستایی فقط یک یا دو ارائه دهنده خدمات اینترنتی برای انتخاب دارد که این عدم وجود رقابت باعث افت کیفیت و نارضایتی‌های مختلف می‌شود.
در این راستا میلیون‌ها نفر در سراسر جهان به همین مشکل دچار شدند. نصب فیبر در یک شهر و آوردن پهنای باند گیگابایت برای میلیون‌ها مشتری سودآور است، اما در خانه‌های روستایی که فقط چند صد نفر زندگی می‌کنند این شرایط فراهم نمی‌شود.
