در یکی از جدیدترین گزارش‌های منتشر شده مشخص شد که تقاضا برای افزایش ظرفیت ذخیره‌سازی داده‌ها به شدت افزایش یافته است و سازمان‌های کوچک و بزرگ در این زمینه با مشکل جدی مواجه شده‌اند.
این گزارش که توسط دو شرکت فوجیتسو و Twist Bioscience که هر دو در بازار ذخیره‌سازی آرشیوها نقش پر رنگی دارند تنظیم شده پیش‌بینی می‌کند که شکاف میان ظرفیت ذخیره‌سازی فعلی و تقاضا تا سال 2030 از 7.8 پتابایت عبور خواهد کرد.
در این شرایط کسب و کارها چاره‌ای نخواهد داشت جز حذف حجم عظیمی از دادههای قدیمی تا فضا برای دادههای جدید باز شود.
کابوس داده
همزمان با افزایش حجم داده به خاطر فعالیت‌های اینترنتی، رواج گسترده‌تر دستگاه‌های دیجیتال و استفاده از حسگرهای اینترنت اشیا، کسب و کارها در حال از دست زمان برای یافتن پاسخ این سوال هستند که: «این همه داده را کجا نگهداری کنیم؟»
اگر چه هارددرایوها (HDD) و درایوهای SSD عملکرد قابل قبولی در ذخیره‌سازی دادههای ضروری سرورها و دستگاه‌های کلاینت دارند، اما این دو قابلیت‌های لازم برای ذخیره‌سازی بسیار حجیم داده برای مدتی طولانی را ندارند.
زمانی که صحبت از ذخیره‌سازی آرشیو می‌شود، نوارهای مغناطیسی LTO که در مقایسه با سایر تکنولوژی‌های ذخیره‌سازی پایین‌ترین هزینه را ارائه می‌دهند، حکمفرمایی می‌کنند. در نسل کنونی این فناوری یعنی LTO-9 ظرفیت خالص هر نوار 18 ترابایت بوده و قیمتی معادل 150 دلار دارد.
طبق گزارش مذکور همزمان با افزایش حجم داد‌های تولید شده در فرآیندهای کسب و کارها، شرکت‌های بزرگ باید سرمایه‌گذاری سنگینی در نوارهای مغناطیسی و سایر راهکارهای آرشیو داده کنند. راهکار جایگزین، پاک کردن دادههای قدیمی است اما با این کار یک پتانسیل بالقوه‌ی آنها را هم از دست خواهیم داد: پیشرفته‌ترین محصولات حوزه هوش مصنوعی معمولا از مخازن بسیار عظیم داده استفاده می‌کنند و با پاک کردن دادههای قدیمی، این مزیت را از دست خواهیم داد.
ذخیره‌سازی DNA
DNA، شالوده‌ی همه ارگانیزم‌های زنده از چهار بلوک مولکولی تشکیل شده است: آدنین (Adenine)، گوانین (Guanine)، تیمین (Thymine) و سیتوزین (Cytosine). این ترکیبات به صورت جفت به یکدیگر متصل شده و نردبان دو حلزونی مشهور DNA را می‌سازند.
این ساختار با تبدیل صفر و یک‌های باینری به چهار الفبای ژنتیکی، می‌تواند به عنوان یکی از متراکم‌ترین و مقاوم‌ترین اشکال ذخیره‌سازی داده به کار رود. یک گرم DNA قادر به ذخیره‌سازی 215 پتابایت (220 هزار ترابایت) داده است.
«امیلی لپراست»، مدیرعامل شرکت Twist Bioscience که تلاش‌های مضاعفی برای محقق کردن ایده ذخیره‌سازی داده‌ها روی DNA انجام می‌دهد در این زمینه می‌گوید: «DNA سه جادوی مورد نیاز صنعت ذخیره‌سازی را یکجا ارائه می‌دهد: تراکم فوق‌العاده بالا، هزینه‌ی معقول و پایداری. انتظار داریم فناوری جدید ذخیره‌سازی DNA بتواند جوابگوی تقاضای بیش از 7 میلیارد دلاری این صنعت در سال‌های آتی باشد.»
