در رویکردی جدید دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا درمان بیماری آلزایمر را با فناوری جدید در دستور کار قرار دادند. در این رویکرد روی سلول‌های میکروگلیا یا ریزپی‌بان‌ها متمرکز شده‌اند. میکروگلیا یاخته‌هایی کوچک و غیرعصبی و میان‌بافتی با منشأ میان‌پوستی هستند که بخشی از ساختار حمایتی دستگاه عصبی مرکزی را تشکیل می‌دهد. در روش جدید میکروگلیا که نقش تثبیت مغز از طریق حذف یاخته‌های عصبی آسیب دیده و پروتئین‌هایی که با زوال عقل و سایر عارضه‌های مغزی در ارتباطند، قرار است در درمان آلزایمر نقشی تعیین کننده بازی کند. اگر چه نقش این سلول‌ها در ارتباط با بیمای آلزایمر ثابت شده، اما متاسفانه هنوز مطالعات کافی روی آنها انجام نشده است. حال پژوهشگران با استفاده از فناوری CRISPR قصد کنترل این سلول‌های میکروگلیا به منظور درمان آلزایمر را دارند.
در مغز سلول‌های دفاعی معمولی امکان عبور از سد خون-مغز را ندارند. اینجاست که سلول‌های میکروگلیا می‌توانند نقش خود را به خوبی ایفا کنند. این سلول‌ها می‌توانند در قالب سیستم دفاعی مغز عمل کرده و مواد غیرضروری و سموم موجود را از آن بیرون کرده از بروز اختلال در عملکرد عادی یاخته‌های عصبی جلوگیری نمایند. هنگامی که عملکرد سلول‌های میکروگلیا مختل شود، التهاب مغزی شروع شده و یاخته‌های عصبی و شبکه‌های آنها آسیب می‌بینند.
در پاره‌ای از موارد سلول‌های میکروگلیا قادر به حذف سیناپس‌های بین یاخته‌ها هم هستند. این پروسه بخشی عادی از رشد مغز در کودکی و بزرگسالی است. اما در بزرگسالان این امر ممکن است منجر به اثرات زیانبار روی مغز شود.
سرپرستی تیم محققان این پروژه را دکتر «مارتین کاپمن» بر عهده دارد؛ یکی از اهداف جانبی این تحقیق هم شناسنایی ژن‌هایی است که مسئول مستقیم برخی از حالت‌های خاص فعالیت‌های سلول‌های میکروگلیا هستند. در این روش می‌توان بعضی از ژن‌ها را فعال یا غیرفعال کرد و سلول‌های که از مکان اصلی خود خارج شده‌اند را به جای قبلی برگرداند.
این تیم تحقیقاتی از سلول‌های بنیادی اهدا شده توسط داوطبان اقدام به تولید سلول‌های میکروگلیا کرده و تصدیق کرد که عملکرد سلول‌های جدید تولید شده کاملا مشابه سلول‌های طبیعی بدن انسان است. بعد از این باید بستره‌ی جدیدی که شکلی جدید از فناوری CRISPR توسعه داده شده تا پژوهشگران قادر به فعال یا غیرفعال کردن جداگانه‌ی ژن‌ها شوند.
