رسانه مدیاتی – نتایج به دست آمده از گزارشهای اخیر نشان میدهد که ویروس کرونا این قابلیت را دارد که بخش بزرگی از مشکلات عصبی بدن انسان را تحریک کند. به همین منظور مبتلایان به ویروس کرونا تا چند ماه دچار مشکلات مغزی و عصبی میشوند.
تاثیر کرونا بر مغز انسان
با توجه به نتایج پژوهشهای احیر تعداد زیادی از بیماران، حتی افرادی که به نوع خفیف این بیماری مبتلا میشوند گلایههای زیادی درباره تاثیرات شناختی این بیماری در بلندمدت مانند شکلات حافظه، خستگی و تمرکز دارند. این در حدی است که برخی بیمارانی که به نوع حاد این بیماری مبتلا شدند دچار سکته مغزی شدند. بخشی از ماشه این سکتهها واکنش بیش از حد گسترده به وسیله سیستم ایمنی بدن بوده که باعث التهاب در بدن و مغز این نوع بیماران میشود.
پژوهشی جدید در روانپزشکی لنست، عوارض ابتلا به کووید 19 را در ۱۲۵ بیمار کشور انگلیس مورد بررسی قرار داده است. به همین منظور حدود نیمی از آنها نیز به دلیل لخته شدن خون دچار سکته مغزی شدند. این در حالی است که سایر افراد نیز نشانههای التهاب مغزی و حتی روان پریشی یا زوال عقل داشتند.
یکی از نویسندگان گزارش پروفسور تام سلیمان از دانشگاه لیورپول اعلام کرد: «در حال حاضر مشخص شده است که ویروس کرونا میتواند برخی مشکلات را در مغز انسان ایجاد کند. در صورتی که در ابتدا همه پزشکان تصور میکردند که عوارض ابتلا به این بیماری فقط به ریهها مربوط میشود. بخشی از این عوارض مغزی نیز به کمبود اکسیژنرسانی به مغز ارتباط دارد. اما در نهایت به نظر میرسد عوامل زیادی مانند مشکلات لخته شدن خون و پاسخ بیش از حد التهابی سیستم ایمنی بدن وجود دارد. همچنین باید امکان آلوده شدن مغز توسط خود ویروس نیز مورد بررسی قرار گیرد.
پروفسور آدریان اوون، متخصص مغز و اعصاب در کانادا پژوهشی جهانی و آنلاین را درباره چگونگی تاثیر ویروس بر شناخت آغاز کرده است. اوون اعلام کرده است که ما میدانستیم بازماندگان بخش آی سی یو در معرض نقص شناختی قرار میگیرند. به همین منظور با افزایش تعداد بیماران بهبودیافتگان از ویروس کرونا مشخص میشوند. البته اعزام از آی سی یو به خانه برای این افراد پایان بیماری نیست؛ بلکه این روند آغازی برای بهبود پیدا کردن آنها است.
یکی از متخصصان مغز و اعصاب نیز اعلام کرد: «سارس و مرس که هر دوی آنها به وسیله ویروس های کرونا ایجاد می شوند با برخی بیماریهای عصبی در ارتباط بودند. اما در گذشته نیز چنین چیزهایی مشاهده نشده است و نزدیک ترین مقایسه همه گیری آنفلوانزا در سال 1918 است.