رسانه مدیاتی – به تازگی پژوهش‌های ملی به منظور شناسایی عوامل عدم تمایل ایرانیان به فرزندآوری انجام شده است. نتایج این تحقیقات نشان می‌دهد که ۹ عامل مهم باعث عدم تمایل به فرزندآوری در ایران شده است.
دلایل عدم تمایل ایرانیان به فرزندآوری
گزارش‌هایی که به تازگی به دست آمده است نشان می‌دهد دلایل زیادی باعث کاهش فرزندآوری در کشور ایران شده است. این دلایل در پژوهش‌های مختلف بررسی شده است که نشان می‌دهد عوامل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در این تصمیم‌گیری نقش دارند. با توجه به نتایج این پژوهش‌ها می‌توان گفت عوامل اقتصادی نامناسب مانند عدم درآمد کافی و مورد نیاز برای رشد و تربیت فرزند و همچنین عدم توانایی مالی برای حمایت از او در تامین خواسته‌های او به همراه عوامل مهم دیگری مانند عدم اطمینان از آینده شغلی فرزند در این کشور به عنوان مهم‌ترین مانع برای فرزندآوری بوده است.
به دنبال این موارد عوامل فرهنگی و اجتماعی دیگر مانند رشد فردگرایی، عدم آمادگی روحی به منظور بارداری و تولد فرزند، جامعه‌پذیری ناقص، مواد آموزشی ضدجمعیتی به همراه تغییر نقش و جایگاه زنان در جامعه سایر عواملی هستند که باعث شدند ایرانیان تمایل چندانی به فرزندآوری نداشته باشند.
طبق گزارشی که مرکز پژوهش‌های مجلس، برای شناسایی عوامل بازدارنده فرزندآوری انجام داده است نتایج برخی تحقیقات در سال ۹۶ نشان می‌دهد ۷۶ درصد افراد به دلیل عدم اطمینان از آینده شغلی فرزند، ۷۱ درصد افراد به دلیل افزایش مشکلات اقتصادی به دلیل تولد فرزند، ۶۷.۶۸ درصد به دلیل درآمد ناکافی، ۷۰.۶ درصد کفایت فرزندان، ۵۹.۶ درصد به دلیل نداشتن مسکن مناسب و ۵۳.۵ به دلیل عدم آمادگی روحی برای تولد فرزند جدید، ۲۵.۳ درصد به دلیل ترس از فرزندان بیشتر، ۲۷.۴ درصد نگرانی به دلیل سلامت مادر و در نهایت ۲۱.۳ درصد به دلیل تداخل فرزندآوری با مسئولیت‌های اجتماعی مهم‌ترین عوامل عدم تمایل به فرزندآوری بوده‌اند.
نتایج نشان می‌دهد ، نگرانی از آینده تحصیلی و شغلی فرزندان، افزایش مشکلات اقتصادی با آمدن فرزند جدید، درآمد ناکافی و نداشتن مسکن مناسب مهم‌ترین نگرانی زوج‌ها برای فرزندآوری بوده است. برای حل این مسائله به ساختارهای پشتیبان در قیمت جمعیت نیاز است. این ساختارها برای اثرگذاری باید ماهیتی حقوقی و قضایی داشته باشند؛ بیمه‌ها، مشوق‌های فرزندآوری و… از این دسته‌اند؛ قوه مجریه و مقننه باید قوانینی را تدوین کنند که پشتیبان فرزندآوری باشد.
جالب است بدانید که با وجود کاهش فرزندآوری در کشور هنوز هم خلاهای قانونی در زمینه ساختارهای حمایتی وجود دارد. متاسفانه در زمان حاضر در کشور به مسئله جمعیت نگاه راهبردی و استراتژیک وجود ندارد و جمعیت تاکنون وابسته به تاکتیک دولت‌ها بوده است.
